Moja córka ma dwadzieścia siedem lat, ale mentalnie ma tylko sześć. Jest miłą, kochającą i ufną osobą, która zawsze ma uśmiech na twarzy. Ale po tym, jak kilka lat temu przydarzyło się jej traumatyczne wydarzenie, nie uśmiechała się już ani nie miała ochoty cieszyć się życiem. Miała koszmary i cały czas płakała. Ta niegdyś wesoła, jasnowłosa dziewczyna zniknęła. Jak możecie sobie wyobrazić, było to bardzo trudne do oglądania dla matki.

Próbowałem wszystkiego, co mogłem wymyślić, żeby jej pomóc. Rozmawialiśmy z profesjonalnymi terapeutami i naszym lekarzem rodzinnym, ale jej stan się pogarszał. Koszmary zaczęły się powtarzać każdej nocy i były bardziej intensywne. Budziła się z krzykiem: "Mamo, spraw, żeby to się skończyło!". Moje serce pękało za każdym razem, gdy to się działo. Moja wyjątkowa mała dziewczynka cierpiała, a ja nie mogłam nic zrobić, żeby to wszystko minęło.

Pewnego dnia terapeuta wręczył mi numer Angeliki Amaral i powiedział, że chodzi o inny rodzaj terapii o nazwie Emotion Code. Zadzwoniłam do Angeliki i umówiłam się na spotkanie z moją córką. Po pierwszych kilku sesjach zaczęłam dostrzegać małe zmiany tu i tam. Zaczęła lepiej spać, zaczęła więcej rozmawiać z innymi i ponownie nawiązała kontakt z członkami rodziny.

Pewnego dnia usłyszałam ten głośny hałas dochodzący z drugiego pokoju. Pobiegłam zobaczyć, co jest nie tak, a kiedy weszłam do środka, zastałam moją córkę turlającą się po podłodze i śmiejącą się tak mocno, że jednocześnie płakała. W tym momencie zdałam sobie sprawę, że jestem świadkiem cudu! Nie słyszałam śmiechu mojej córki od trzech lat! To był najpiękniejszy dźwięk.

Zaczęłam płakać, a moja córka zapytała: "Dlaczego płaczesz, mamo?". Powiedziałam jej: "Jestem tak szczęśliwa dla ciebie!". Mogłam zobaczyć ten błysk z powrotem w jej oczach. To było tak, jakby światło zostało ponownie włączone dla niej. To był jeden z najwspanialszych momentów w moim życiu.

Od tego czasu zauważyłam inne zmiany: moja mała dziewczynka nie jest już zła na siebie, lepiej dba o siebie i swoje rzeczy osobiste, potrafi rozmawiać z ludźmi, których nie zna, ma lepsze nawyki żywieniowe i straciła czterdzieści jeden kilogramów. Była również w stanie grać w łapanego z rodziną i przyjaciółmi przez około dwadzieścia minut. Nigdy wcześniej nie była w stanie złapać piłki i wszyscy byli zdumieni, jak udało jej się to zrobić obiema rękami i nie stracić żadnej!

Dziękuję,
T.

Ta opinia została pierwotnie opublikowana w Practitioner Spotlight Angélica Amaral.

Przeczytaj teraz cały spotlight!