Pomyślałem, że powinienem podzielić się historią o sukcesie z jednym z moich klientów. Znajoma mama zapytała mnie, czy mogłabym popracować z nią nad jej synem, który ma pięć lat. Mieszkają w innym stanie, więc pracowałyśmy przez telefon. Ten mały człowiek ma teraz pięć lat, ale przez pierwsze trzy miesiące życia przebywał na NICU z powodu zapalenia opon mózgowych. Według mojej przyjaciółki jest szczęśliwym, normalnym dzieckiem, ale gdy tylko ktoś wspomni o dentyście, lekarzu lub chorobie, "wariuje".

W miarę pracy z The Emotion Code i Body Code, znaleziono normalne emocje strachu, porzucenia i inne. Miał energię "Brak woli życia" i nie mógł dawać ani otrzymywać miłości. Wykres Body Code zaprowadził mnie ostatecznie do mózgu i konkretnej jego części. Mój przyjaciel powiedział wtedy: "Och, to jest ta część jego mózgu, której brakuje, 25% jej". Po zakończeniu sesji poprosiłam ją, aby informowała mnie o jego postępach. Około pięć godzin później, oto co mi napisała: "Rozmawiałam z Westonem i po prostu pytałam, jak sobie radzi i jak się czuje, kiedy wszedł do środka z zabawy. Powiedział, że czuje się dobrze. Zapytałam go, co by czuł, gdybym powiedziała mu, że muszę iść do dentysty, albo że Drake potrzebuje kontroli u lekarza. Uśmiechnął się, wzruszył ramionami i powiedział: "Nie wiem, nic nie czuję". To jest poważny cud! Zazwyczaj zacząłby ciężko oddychać, płakać, krzyczeć, ściskać moje ramię i wielokrotnie powtarzać "NIE!". Ale fakt, że miał uśmiech na twarzy i czuł "nic" jest takim błogosławieństwem! Nie mogę ci wystarczająco podziękować. To jest poważnie zmieniające życie dla naszej rodziny!

Potem napisała SMS-a: "Nie mogę się doczekać jutrzejszego Primary (zajęcia z religii dla dzieci)!". Od jakiegoś czasu mówi, że nie lubi Primary i jak będzie miał dzieci, to nigdy ich nie weźmie, bo nie chce ich zmuszać.

Następnego dnia zaraz po kościele napisała mi takiego smsa. "Dzisiaj była pierwsza niedziela EVER, w którą Weston poszedł do Primary bez płaczu! Był też super przytulny. Nienawidził być trzymany na rękach ani otrzymywać fizycznych uczuć w jakiejkolwiek formie, ale wczoraj wieczorem oglądaliśmy film i wspiął się ze mną na krzesło, położył głowę na moim ramieniu i trzymał mnie za rękę przez cały czas! Nie miałem pojęcia, że jego brak czułości był spowodowany problemem, myślałem, że to tylko jego osobowość. Dziś jest nowym chłopcem! Nie dał się obronić, gdy kazano mu przeprosić brata. Po prostu szybko mówi "przepraszam" na własną rękę, kiedy gra zbyt ostro. Wydaje się być szczęśliwszy. Jestem naprawdę zdumiona! To jest niezwykłe!!! "

~Pat Clements